Crimea

Privyet! (Das dus hoi in het russisch)

In ons vorige verhaaltje stonden we op het punt om in de trein te stappen richting Simferopol en waren we zo blij omdat we voor 9 euro in een 2e klas treincoupe mochten slapen. Dachten we. Was dus niet zo. Helaas een 3e klas coupe met harde bedjes (toch chill dat er dan bedjes zijn overigens) met 35 graden warmte en stinkvoeten van iedereen. Eef sliep een coupeetje verder (konden elkaar gewoon zien en horen en ruiken hoor, privacy doen ze hier niet aan in de vorm van schotjes/muurtjes/deurtjes). En haar onderburen waren hele dikke gypsy's die zeer apart roken en zo'n honger hadden dat ze maar een boterham praktisch uit mijn hand pakte. Na enig overleg kon Eef met iemand ruilen en lag ze in mijn coupe, wat een geluk! Al bij al een grappige trein rit gehad. Onder ons sliep een Siberisch gezin, moeder en 2 zoontjes, en ze waren helemaal te gek. Hebben heel de avond spelletjes gespeeld en zijn beste vrienden geworden met Maxime (7 jaar oud), als we ooit in de buurt zijn van Siberie mogen we langs komen, adressen zijn uitgewisseld!

Goed, Crimea dus. Is een klein uitstulpinkje van Ukraine aan de zwarte zee. Simferopol (hoofdstad hiervan) was extreem druk en naar en saai dus daar sliepen we maar 1 nachtje.
Volgende ochtend richting de bergen!! Met de langste en langzaamste trolleybus ter wereld. Na 40 minuten (18 km.) stapten we uit in een zeeeer stoffig leeg dorpje. Gelukkig stond hier een Taxichauffeur met gouden tanden die ons wel daar heen wilde rijden voor 2 euro. Meteen een fijn gevoel in de bergen zo zonder vieze uitlaatgassen en drukte. Afgezet bij ons 'camp' deed meneer Mike (eigenaar) de deur open en schrok zich te pletter. 2 meisjes?? Zonder gids? Spreken geen Russisch? Oh god. Kregen meteen zijn schoondochter aan de telefoon die gelukkig wel Engels kon. Het bleek dat in de 3 jaar dat dit 'Camp' bestaat er niet 1 keer touristen op eigen houtje zijn gekomen, alleen maar in groepsverband met een gids erbij. Mike moest dus even slikken maar wees ons gelukkig meteen onze kamer (eindelijk met z'n 2e in een kamer ipv 18 snurkende mensen!!).
Geweldig uitzicht over de bergen, met een meertje en kampvuurplaats en hond (die vond Eva heel leuk) en kat (vond Sophie heel leuk) en verder niets. Heerlijk. Meteen aan het meertje gelegen en in het water geplonst. Toen kwam de grap, er liep een soort padvinderskamp langs met gele sjaaltjes en bergschoenen. Wij grinnikken en stiekem de gele sjaaltjes uitlachen. Bleek dat deze groep ook in ons 'camp' sliep! om 18:00 werd het diner geserveerd vertelde de guide ons. Gezellig met de gele sjaaltjes aan tafel die ons erg interressant vonden en stiekem ook wel aardig waren. Diner bestond uit: rijst, paprika en stukjes maag. Ja maag ja. Heerlijk hoor lekker mmmmmm. Niet echt.

De groep nodigde ons uit om die dag erna een bergtocht te maken en grotten te bekijken. Sure, why not. Toch best pittig in 28 graden een bergtocht maken die praktisch alleen maar stijl omhoog ging. Wel zwaar mooi en precies waar we behoefte aan hadden! 's Avonds heel cliche aan het kampvuur gezeten met door Mike zelf gemaakte wijn en natuurlijk liederen op de gitaar.

Verder hebben we heerlijk gechillt, naar het strand gegaan, botanische tuin bezocht, berglucht geroken, bier gedronken en vrienden gemaakt met de gele sjaaltjes. Dikke vette prima.

Vanochtend op de trolleybus gestapt richting Simferopol waar we vanavond om 18:00 in de auto stappen bij de zoon van Mike + vriendin richting Kazantip! Die zoon + vriendin blijken iedereen daar te kennen dus we hopen op gratis vodka of iets dergelijks. Toch redelijk dure entree (rond de 60/70/80 euro) voor 1 keer naar binnen en 1 keer naar buiten gaan. Nemen dus een slaapzak mee om daar op het strand te pitten zodat we morgen nog een keer kunnen hossen springen feesten rondjes draaien zwemmen lachen en ukrainse vrienden maken.

Maandag gaan we richting Bucharest met een dag tussen stop in de hoofdstad van Moldavie (waarom niet dachten we, nee grapje, we hebben een overstaptijd van 20 uur)

Doei!